Από το 1990, όταν η τεχνολογία αυτόνομης οδήγησης μπορούσε μόνο να βρεθεί στα βιβλία επιστημονικής φαντασίας ή σε ταινίες, αρκετές αυτοκινητοβιομηχανίες, οι μηχανικοί, και οι τεχνικοί τους, δούλευαν πάνω σε συστήματα υποστήριξης οδηγού. Την επόμενη δεκαετία, η αυτοκινητοβιομηχανία θα αλλάξει με γρηγορότερους ρυθμούς, από ότι άλλαξε τα τελευταία 30 χρόνια.
Οι ειδικοί έχουν ορίσει πέντε επίπεδα στην αυτόνομη οδήγηση. Κάθε επίπεδο περιγράφει τον βαθμό στον οποίο ένα αυτοκίνητο αναλαμβάνει τα καθήκοντα και τις ευθύνες του οδηγού, και τον τρόπο αλληλεπίδρασης του αυτοκινήτου με τον οδηγό.
Όλα ξεκινούν με το επίπεδο 0, στο οποίο δεν υπάρχει καθόλου αυτοματισμός και ο οδηγός ελέγχει εξ ολοκλήρου το όχημα, χωρίς καμία βοήθεια από κάποιο σύστημα υποστήριξης του οδηγου. Επιπλέον, τα επίπεδα 3 “Εξαιρετικά αυτοματοποιημένη οδήγηση”, 4 “Πλήρως αυτοματοποιημένη οδήγηση”, και 5 “Πλήρης Αυτοματισμός” βρίσκονται ακόμη υπό ανάπτυξη.
Το επίπεδο 1 είναι το “Συστήματα Υποστήριξης Οδηγού”, το οποίο βοηθάει τον οδηγό στην οδήγηση, και εξασφαλίζει επιπλέον ασφάλεια και άνεση. Μερικά παραδείγματα αυτής της τεχνολογίας είναι η αυτόματη προσαρμογή της απόστασης του αυτοκινήτου από το μπροστινό όχημα, και η δυνατότητα αυτόματου φρεναρίσματος για την αποφυγή συγκρούσεων.
Στο επίπεδο 2 έχουμε τη “Μερική αυτοματοποιημένη οδήγηση (PAD)”, η οποία στοχεύει στο να κάνει την καθημερινή οδήγηση πιο εύκολη, όμως ο οδηγός πρέπει να έχει μόνιμα τον έλεγχο του αυτοκινήτου και να έχει τον νου του στις συνθήκες που επικρατούν στο δρόμο. Τα αυτοκίνητα που έχουν αυτή την τεχνολογία προσφέρουν δυνατότητες όπως το αυτόματο φρενάρισμα, την επιτάχυνση, ενώ μπορούν να πάρουν και τον έλεγχο του τιμονιού αν αυτό κριθεί αναγκαίο. Επιπλέον, έχουν την δυνατότητα του αυτόματα παρκαρίσματος ακόμη και σε στενές θέσεις.
Όλα τα παραπάνω αφορούν τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούμε ευρέως σήμερα. Ωστόσο, το μέλλον της αυτόνομης οδήγησης είναι η “Εξαιρετικά Αυτοματοποιημένη Οδήγηση”, η οποία θα προσφέρει στους οδηγούς περισσότερη ελευθερία και θα τους επιτρέπει να πάρουν το βλέμμα τους από τον δρόμο. Βέβαια, το συγκεκριμένο σενάριο έχει κάποιους περιορισμούς, όπως για παράδειγμα ενδείκνυται για μεγάλες αποστάσεις με ελάχιστη κίνηση. Σε κάθε περίπτωση, ο οδηγός θα πρέπει να είναι σε θέση να πάρει τον έλεγχο του οχήματος άμεσα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι εμπόδια μπορεί να συναντήσεις.
Στην “Πλήρως αυτοματοποιημένη οδήγηση”, η οποία αποτελεί το επίπεδο 4, το όχημα θα μπορεί να εκτελεί το μεγαλύτερο τμήμα της οδήγησης μόνο του. Η τεχνολογία σε αυτό το επίπεδο θα επιτρέπει στο αμάξι να αντιμετωπίζει εξαιρετικά σύνθετες καταστάσεις, όπως η ξαφνική εμφάνιση έργων στο οδόστρωμα. Αν και ο οδηγός θα μπορεί να πέσει για ύπνο, σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο χρειαστεί να πάρει τον έλεγχο του οχήματος θα πρέπει να είναι σε θέση να το κάνει. Εφόσον, ο οδηγός δεν πάρει τον έλεγχο, το αμάξι θα μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία ασφαλείας και θα κάνει στην άκρη.
Κλείνουμε με το επίπεδο 5, το οποίο είναι ο “Πλήρης Αυτοματισμός”. Σε αυτό το επίπεδο, δεν χρειάζεται να υπάρχει καν οδηγός στο αυτοκίνητο ή ο επιβάτης να έχει δίπλωμα οδήγησης, αφού το όχημα δεν έχει καν τιμόνι ή λεβιέ ταχυτήτων ή ακόμη και διακόπτες φώτων. Ως εκ τούτου, κάθε άτομο στο όχημα είναι απλώς επιβάτης. Τα αυτοκίνητα που θα κατέχουν τεχνολογία τέτοιου επιπέδου, θα πιάνουν χαμηλές ταχύτητες και θα είναι διαθέσιμα κυρίως στα κέντρα των πόλεων.
0 Comments