Ηθικά διλήμματα προκύπτουν όταν σκεφτόμαστε ότι τα επόμενα χρόνια ίσως καθιερωθούν σε μεγάλη κλίματα τα αυτοκινούμενα οχήματα και τα οχήματα χωρίς οδηγό. Στην περίπτωση που πάει κάτι στραβά στον δρόμο, ποια απόφαση θα πάρει το όχημα;
Για παράδειγμα, το όχημα κινείται σε δρόμο και ξαφνικά πετάγεται στο δρόμο ένα παιδάκι που έχει ξεφύγει της προσοχής των γονιών του, το “έξυπνο” όχημα τι θα κάνει; Θα φρενάρει στην ευθεία με κίνδυνο να χτυπήσει το παιδάκι ή θα κάνει στραβοτιμονιά για να το αποφύγει και ίσως χτυπήσει κάπου αλλού με κίνδυνο να τραυματιστούν οι επιβάτες του;
Ο ηλεκτρονικός εγκέφαλος του αυτόνουμου οχήματος θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στους πεζούς ή στους επιβάτες του;
Στα συμβατικά αυτοκίνητα, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται πίσω από το τιμόνι αποφασίζει μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου για το πως θα αντιδράσει, αν θα φρενάρει με το τιμόνι ευθεία προς το παιδάκι ή αν θα στρίψει απότομα με κίνδυνο την δική του ζωή.
Στην περίπτωση των πλήρως αυτοκινούμενων – αυτόνομων οχημάτων η απόφαση θα πρέπει να έχει προγραμματιστεί-αποφασιστεί από πριν και να έχει καταχωρηθεί στον επεξεργαστή του συστήματος.
Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο δίλημμα που καλείται να αντιμετωπίσει η αυτοκινητοβιομηχανία αναπτύσσοντας τα πλήρως αυτόνομα αυτοκίνητα, όμως μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη λύση στον ορίζοντα.
